Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι αρχαίοι άνθρωποι βρήκαν ένα διάδημα. Αρχικά, ήταν ένα είδος εναλλακτικής για ένα παραδοσιακό στεφάνι από φύλλα και λουλούδια: αντ 'αυτού, οι πλούσιοι άνθρωποι φορούσαν μια απλή λεία λεπτή κορδέλα από πολύτιμα μέταλλα. Σταδιακά, αυτή η διακόσμηση έγινε σημάδι εξουσίας, αξιοπρέπειας και αριστοκρατικής προέλευσης. Για παράδειγμα, ήταν αυτά τα στεφάνια που φορούσαν οι ιερείς και οι Φαραώ στην αρχαία Αίγυπτο. Αργότερα, το διάδημα άρχισε να είναι πλούσια διακοσμημένο με χρονικά δαχτυλίδια και πολύτιμους λίθους, και επίσης άλλαξε το σχήμα του, μετατρέποντας το αρχαίο μέτωπο σε αυτό που εννοούμε τώρα με το διάδημα. Φυσικά, τα διαδήματα που έγιναν σε διαφορετικές περιοχές (στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη) και σε διαφορετικές εποχές (Αρχαιότητα, Μεσαίωνας, Αναγέννηση, Νέα εποχή), διέφεραν σημαντικά μεταξύ τους.
Στους αιώνες XVII-XVIII. το διάδημα ήταν μια βαριά χρυσή στεφάνη ή ημι-στεφάνη, πλούσια διακοσμημένη με πολύτιμους λίθους. Αυτή η διακόσμηση φορούσε στο μέτωπο: οι κυρίες εκείνης της εποχής ήθελαν να κρύψουν την άκρη της περούκας. Σταδιακά, οι τεράστιες κορδέλες έγιναν λεπτότερες και πιο κομψές, και ήδη τον 19ο αιώνα οι γυναίκες φορούσαν ελαφρές στεφάνες από διαμάντια και opal με τέτοιο τρόπο ώστε τα συνδετικά μεταλλικά νήματα να ήταν σχεδόν αόρατα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου άρχισε να φοριέται το διάδημα όπως συνηθίζεται μέχρι σήμερα: πάνω από το μέτωπο, έτσι ώστε τα μαλλιά ή ακόμη και το μεγαλύτερο μέρος του χτενίσματος να είναι ορατό.
Μία από τις τελευταίες τάσεις της μόδας μεταξύ των αξεσουάρ γάμου για τη νύφη είναι η παρουσία ενός διαδήματος γάμου στο κεφάλι της νύφης. Η πιο συνηθισμένη παραλλαγή ενός διαδήματος γάμου είναι μια ημισέληνη κορδέλα (φαρδιά στη μέση - πιθανώς με αιχμηρή άκρη - και στενεύει γύρω από τις άκρες), διακοσμημένη με πολύτιμους ή τεχνητούς λίθους. Σχεδόν πάντα, τα μεταλλικά νήματα που συνδέουν τις πέτρες είναι σχεδόν αόρατα.
Όταν φτιάχνετε τιάρες γάμου, οι κύριοι κοσμηματοποιοί δανείζονται συχνά εικόνες από παλιές εποχές. Έτσι, η μπαρόκ εποχή έδωσε στον κόσμο κοσμήματα για μαλλιά με μοτίβα λουλουδιών (για παράδειγμα, με τη μορφή στεφάνια από λουλούδια, αυτιά και φύλλα), που συμπληρώθηκε από τόξα και κορδέλες. Το "Rococo" παρέχει ασυμμετρία, επιδέξια κατασκευασμένο από πολύτιμα μέταλλα και πέτρες από πεταλούδες και χαριτωμένα φτερά. Ένα διάσημο γαμήλιο στιλ αυτοκρατορίας είναι συνήθως μέρος ενός εντυπωσιακού ζεύγους σετ κοσμημάτων (διάδημα, τιάρα, γιρλάντες με κορδόνια, σκουλαρίκια, κολιέ, βραχιόλια, μενταγιόν και χτένα κ.λπ.) και είναι πλούσια διακοσμημένο με γυαλισμένο και σκαλιστό πολύτιμο πέτρες, ψηφιδωτά και ένθετα, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης κοραλλιών. Ένα τέτοιο διάδημα πρέπει να ταιριάζει καλά με το νυφικό για τη νύφη.
Ένα άλλο κοινό γυναικείο στολίδι μαλλιών είναι η τιάρα. Αρχικά, η τιάρα ήταν ένα είδος κορώνα των αρχαίων ανατολικών βασιλιάδων, αργότερα έγινε σύμβολο της κυριαρχίας του Πάπα. Φυσικά, το είδος τιάρα που φορούν οι γυναίκες ως αξεσουάρ το βράδυ είναι διαφορετικό από το χαρακτηριστικό του μπαμπά.
