Περπατούσα σιωπηλά στον επαρχιακό δρόμο,
Και ήταν άδειο και μακρύ.
Μόλις χτύπησε τη φυσαρμόνικα ότι υπάρχει ούρα,
Και η σιωπή απλώθηκε τα χέρια της. ΧΟΡΩΔΙΑ:
Και αυτός είναι ένας γάμος, ένας γάμος,
ο γάμος τραγούδησε και χόρεψε,
Και τα φτερά αυτού του γάμου μεταφέρθηκαν στο βάθος.
Ευρύ γάμο
υπήρχε λίγος χώρος
Και υπήρχε λίγος παράδεισος και γη. Στις πλημμύρες της ορχήστρας του χωριού
Κατσαρωμένο αεράκι πίσω από το πέπλο.
Ο γαμπρός ήταν πολύ σοβαρός και η νύφη
Εκθαμβωτικά νέοι. ΧΟΡΩΔΙΑ. Αυτό το τριπλό έτρεξε δυνατά και φτερωτά,
Και η ανάσα της άνοιξης προήλθε από αυτούς.
Και περπατούσα, εντελώς άγαμος,
Και μετανιώνω που δεν είμαι ο γαμπρός. ΧΟΡΩΔΙΑ. |
